บทความในวารสาร: การเปลี่ยนไปสู่การสัญจรด้วยพลังงานไฟฟ้า อัตโนมัติ และใช้ร่วมกันในบริบทของแอฟริกา: การทบทวนเปรียบเทียบเมืองโจฮันเนสเบิร์ก คิกาลี ลากอส และไนโรบี

บทความนี้มุ่งเน้นไปที่ไดรเวอร์และอุปสรรคที่เกิดจากนวัตกรรมสามอย่าง ได้แก่ ยานพาหนะอัตโนมัติ การเคลื่อนที่ด้วยไฟฟ้า และการแชร์รถและการแชร์จักรยาน ในพื้นที่เมืองสี่แห่งของแอฟริกา ได้แก่ โจฮันเนสเบิร์ก (แอฟริกาใต้) คิกาลี (รวันดา) ลากอส (ไนจีเรีย) และไนโรบี (เคนยา). เราถามว่าอะไรคือแรงผลักดันที่อยู่เบื้องหลังนวัตกรรมเหล่านี้ในภูมิภาคเหล่านี้ อะไรคืออุปสรรคที่อาจเกิดขึ้น? และมีนัยอย่างไรต่อนโยบายหรือ ความยั่งยืน การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น? จากการทบทวนวรรณกรรมทางวิชาการ เรายืนยันว่านวัตกรรมเหล่านี้มีความสำคัญอย่างยิ่งในการจัดเตรียมการเปลี่ยนผ่านแบบคาร์บอนต่ำสำหรับภาคการขนส่ง แม้ว่าการพัฒนาแบบคาร์บอนต่ำจะเป็นหัวข้อสำคัญที่ยังอยู่ระหว่างการวิจัยในประเทศกำลังพัฒนาหลายแห่ง เราเริ่มต้นด้วยการแนะนำนวัตกรรมทั้งสามนี้และให้เหตุผลกรณีศึกษาทั้งสี่ของเรา เรายึดหลักการออกแบบการวิจัยในการทบทวนวรรณกรรมเชิงวิพากษ์เชิงวิพากษ์และร่ม จากนั้นเราจะหารือเกี่ยวกับผลลัพธ์ของการทบทวนของเรา ซึ่งจัดเป็นระบบทวินิยมของแรงผลักดันเชิงบวกและอุปสรรคเชิงลบ ก่อนที่จะหารือเกี่ยวกับวิธีควบคุมนวัตกรรมให้ดียิ่งขึ้นสำหรับการเคลื่อนที่แบบคาร์บอนต่ำในบริบทของแอฟริกา เราพบว่าประโยชน์ที่เป็นไปได้ของนวัตกรรมทั้ง 3 ของเรามีอยู่เมื่อเทียบเคียงกับอุปสรรคด้านลบเท่านั้น ไม่มีนวัตกรรมใดที่เป็นบวกหรือลบเท่านั้น และทั้งหมดนั้นมีมิติด้านบวกและด้านลบหลายมิติ แม้ว่าเราจะปฏิบัติต่อนวัตกรรมทั้งสามอย่างค่อนข้างแยกจากกัน แต่ก็ยังมีข้อต่อหรือสิ่งกีดขวางที่เกิดขึ้น (และอาจเป็นไปได้สูง) ระหว่างกัน เช่น ระหว่าง ไฟฟ้า และรถสองล้อหรือระบบอัตโนมัติและการแชร์รถ ในบางบริบท การผสมพันธ์ การเพิ่มขึ้น และการก้าวกระโดดถูกมองว่าเป็นคุณลักษณะเชิงบวกและคุณลักษณะที่พึงประสงค์ของการวางแผนและการยอมรับเทคโนโลยี